เธอคงอาจยังไม่รู้ว่านานสักแค่ไหน
ว่ามีหนึ่งคนที่คอยเฝ้ามองและห่วงใย
คนที่รู้ว่าเธอชอบอะไร
คนที่พร้อมจะให้เธอได้ทุกอย่าง
เพราะฉันก็ไม่รีบร้อนที่จะพูดออกไป
เพราะมีเธอในชีวิตก็ดีสักแค่ไหน
ฉันคิดว่าค่อยเป็นค่อยไป
ไม่จำเป็นต้องรีบเฉลยความจริง
แต่สุดท้ายคิดผิด
สมองฉันมันดันสั่งการช้า
ไม่ยอมพูดไปว่ารักเธอ ตั้งนานแล้ว
บอกตอนนี้แล้วได้อะไร วันนี้เธอนั้นไปมีใคร
มาก่อนตั้งนาน เพิ่งคิดได้ตอนที่สาย
ก็ไม่มีค่าเลย
(เสียดายว่ะ ทำไมเราช้าวะ)
ก็ได้ยินคนพูดเอาไว้ ว่าคิดอะไรก็ไม่ต้องพูดหมด
ก็ได้แต่จดบันทึกในใจ ว่ารักแค่ไหน ต้องเก็บกดมันไว้
เพลงเขาบอก พรุ่งนี้ไม่สายที่จะรักกัน
แต่ถ้าไม่บอกออกไปให้เธอได้ยินสักทีล่ะ
ถ้าไม่บอกออกไปให้เธอได้ยินสักที
วันไหน ก็ไม่ได้รักกัน
เพราะคนๆ หนึ่งที่ดูเหมือนไม่สนิท แต่เธอจะรู้ไหม
ก็รู้ว่าเธอมีผลต่อหัวใจมาเนิ่นนานสักแค่ไหน
ก็ดันแต่เก็บเอาไว้ในใจทุกวัน
ความรักกำลังก่อตัว แต่เธอกำลังจากไป
เพราะแค่ไม่ยอมพูดมันสักที
สมองฉันมันดันสั่งการช้า
ไม่ยอมพูดไปว่ารักเธอ ตั้งนานแล้ว
บอกตอนนี้แล้วได้อะไร วันนี้เธอนั้นไปมีใคร
มาก่อนตั้งนาน เพิ่งคิดได้ตอนที่สาย
ก็เพราะสมองฉันมันดันสั่งการช้า
ไม่ยอมพูดไปว่ารักเธอ ตั้งนานแล้ว
ฉันมันคงไม่มีโอกาส มากกว่าจะเสียโอกาส
มาก่อนตั้งนานเพิ่งคิดได้ตอนที่สาย
ไม่มีค่า เลย
มันไม่มีค่า